თვალსაჩინო მიწოდეს
დღეს წარმომადგენელი...
არადა,რო მიცდნობდეს
მკითხველი და მსმენელი...
გაქრებოდა,გპირდებით,
ჩემი „თვალსაჩინოება“...
ბავშვებს მომარიდებდნენ,
თუ არა სჭირთ რბილტვინობა...
სასმელს დამიმალავდნენ,
დამიწვავდნენ ბალახებს...
რატომ დამიკალამდნენ?
თვალსაჩინო რა ნახეს?
მსურს მოვიხსნა უღელი,
გამოვტყდე-ვინ ვინ არის:
საჩინოა ღრუბელი!
მე კი-თვალ-უჩინარი...
მოაზროვნე დარბაზი
ამდენ ხანს მიხვდებოდა
-„აბდა უბდა ჯამბაზი“,
უფრო მომიხდებოდა...
